iltifat

Az önce isyerimin bahçesinde sigara içerken yanıma oturan bir bayan çalışan, cildimin ne kadar güzel olduğunu söyledi :) Evet 38 yaşındayım ve cildim yirmili yaşlarda gibi. Hatta makyajla cildini mahveden pek çok yirmilikten daha iyi (bakınız: şekil a / o gerizekali ismi lazim değil) Bunu biliyorum ve duymak çok iyi geldi. Kızım hala iş var sende ;)

Kızıma öğütler

~ Hayatinda karşılaştığın küçük veya büyük bütün sorunların üstesinden gelebilecek güce sahipsin. Kendine inan önce.
~ Yaptigin her şeyi elinden gelenin en iyisi olacak şekilde yap ama mükemmel olmak zorunda degilsin. Kimse mükemmel degildir.
~ Kendini yorgun ve yılgın hissettiğinde dur ve nefes al. Doğanın sesini dinle, ritmine uy.
~ Mutluluk bir hedef değil yoldur unutma.
~ Kimseye hakettiginden fazla saygı gösterme, hakettiginden fazla değer verme. Sen de bunları haketmek için çaba göster.
~ Sana deger veren, zor zamanlarında yanında olan insanlara vefasızlık yapma. Kimsenin ahını alma.
~ Maddi hırslarının , aile saadetini golgelemesine, dostlarini ihmal etmene sebep olmasına izin verme
~ Günü birlik mutlulukları kovalarken uzun vadede mutluluk ve huzuru kaçırma.
~ Ileride çocuğunun yüzüne bakarken utanacagin hiç bir sey yapma. Ona iyi ornek ol. Çünkü cocuklar dinleyerek degil izleyerek ogrenir.
~ Kimsenin senin sevilmeye deger olmadigini hissettirmesine izin verme. Sevilmeye deger olmak tamamen senin elinde.
~ Her düştüğünde seni kaldırmak için yaninda olamam, dustugun gibi kalkmasini da bil.
~ Dostlarını iyi seç, sözde dost olan ve özde dost olanları iyi belirle. Gerektiginde sözde dostlarından kurtulmaktan çekinme. Onemli olan nicelik degil niteliktir.

Geçer

Az önce çok keskin bir acı hissettim özleme dair. Öyle derinden, öyle yakıcı. Çook eskilerde kalan güzel günleri anımsatan. Hani ilk sevgiliyken uzak kalinca hissettigime benzer bir şey. Nasıl hala ozleyebiliyorum onu diye kızdım kendime. Ama sonra farkettim, ben şu haliyle onu ozlemiyoum ki, geçmişteki sevgilimi özlüyorum. Bir kaç damla göz yaşıyla aktı gitti ozlemim. Geçti çok cabuk. Şimdi kızımla oynamam lazım.

Ikinci ev

Beş ay olmuş evleri ayirali, aslinda kizimla ben kendi evimizde kaldik, babasini evden gonderdim. Sudan sebeplerle evliligimize kulp bulup kendinden 16 yaş küçük bir kevaseye kapilinca gondermek az geldi aslinda ama hic bir sey yasadigim haksizliga ugramislik hissini telafi etmeye yetmez. Bir klasik haline gelen çocuk doğduktan sonra ihmal edilmislik, degersiz hissetme ve egosunun pış pışlanmamasi gibi sebeplerle kendine ego yükseltici buldu zavallı. Altta yatan bir narsistik kişilik bozukluğu da olunca tam oldu.
  Gelelim başlığa, evet artık onun başka bir evi var ve geçtiğimiz hafta kızımıza bu durumu açıkladık. Geçen süre zarfında kızımızı ailesinin yanına götürüp beraber kalabiliyorlardi ve bu kızım için sıkıntı olmaya başlamıştı. Babası ile kendine ait bir başka ev olayını şimdilik oldukça iyi karşıladı. Hatta o evi daha çok sevmiş. Buna cok sevindim kızım adına ama bir o kadar da sinir oldum babasının böyle kolayca durumdan kurtulmasina. Yine de en önemli varlığım kızım canım mutlu olsun da gerisi hikaye. Bugün ilk defa orada kalacak kızım. Kendimi tuhaf hissediyorum, geçer herhalde. Benim de orada kalmami istedi önce. Babasının iki kişilik yatagi varmis ben de kalabilirmisim. Artık babasiyla aynı yatakta yatmayacagimizi anlatmaya calistim dilim döndüğünce. Küçücük beyinde nasıl bir tablo var bilmiyorum. Yolun başındayız daha. Bakalım önümüzdeki günler neler getirecek.